Verbum

алімпі́зм, ‑у, м.

Алімпійскі рух — міжнародныя спартыўныя спаборніцтвы па ўзору антычных, якія праводзяцца адзін раз у чатыры гады.

алімпі́йка, ‑і, ДМ ‑пійцы; Р мн. ‑піек; ж.

Жан. да алімпіец (у 3 знач.).

алімпі́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Алімпа. Алімпійскія багі.

2. Урачыста-спакойны, непарушны. Лемяшэвіч цярпліва чакаў у настаўніцкай, спачатку абураючыся, потым — з алімпійскім спакоем: сядзеў і перачытваў школьныя праграмы. Шамякін.

•••

Алімпійскія гульні гл. гульня.

алімпія́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. У старажытных грэкаў — чатырохгадовы перыяд паміж двума святкаваннямі алімпійскіх гульняў, які служыў адзінкай летазлічэння.

2. Міжнародным спартыўныя спаборніцтвы, якія на ўзор старажытнагрэчаскіх алімпійскіх гульняў праводзяцца раз у чатыры гады.

3. У СССР — агляд самадзейнага мастацтва (спевакоў, танцораў, музыкантаў і інш.). Алімпіяда мастацкай самадзейнасці школьнікаў.

[Грэч. Olympiás.]

алітэра́цыя, ‑і, ж.

Паўтарэнне аднолькавых або блізкіх зычных для ўзмацнення гукавой выразнасці паэтычнай мовы, якое дасягаецца адпаведным падборам слоў, напрыклад: Голасам моцы, ціха і важна Гром пракаціўся ўгары. Колас.

алі́ўкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да алівы. Аліўкавы гай. // Які здабываецца з алівы.

2. Жоўта-зялёны. Матэрыя аліўкавага колеру.

алкагалі́зм, ‑у, м.

Хваравітая, пастаянная цяга да алкагольнага пітва; п’янства.

алкагалі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да алкаголік; п’яніца.

алкагалі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алкаголю, алкаголікаў.

алкаго́лік, ‑а, м.

Той, хто хварэе на алкагалізм; п’яніца.