Verbum

электрахі́мік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне электрахіміі.

электрахімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выкарыстаннем электрахіміі. Электрахімічныя даследаванні. Электрахімічны метад.

электрахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел фізічнай хіміі, які вывучае працэсы, што ўзнікаюць пры ўзаемных пераўтварэннях хімічнай і электрычнай энергіі. // Галіна прамысловасці, звязаная з выкарыстаннем гэтых працэсаў для практычных мэт.

электрахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Самаходнае судна з электрарухавікамі.

электраця́га, ‑і, ДМ ‑цязе, ж.

Прымяненне электраэнергіі ў якасці цягі на транспарце. Вялізнай перавагай электрацягі з’яўляецца і тое, што яна значна павышае культуру ўсёй работы транспарту. «Маладосць».

электраця́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які звязаны з электрацягай. Электрацягавая гаспадарка.

электрацягні́к, ‑а, м.

Тое, што і электрапоезд.

электрашо́к, ‑у, м.

Спец. Метад лячэння псіхічных расстройстваў шляхам раздражнення мозга дазіраванымі разрадамі электрычнасці.

электраэнерге́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Вядучая галіна энергетыкі, якая забяспечвае электрыфікацыю гаспадаркі краіны на аснове рацыянальнага расшырэння вытворчасці і размеркавання электрычнай энергіі.

электраэне́ргія, ‑і, ж.

Энергія электрычнага току.