Verbum

абду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абдумаць.

абду́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абдурыць.

абду́рванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдурваць — абдурыць.

абду́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абдурваць.

абду́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абдурыць.

абдуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго-што.

Разм. Ашукаць, перахітрыць каго‑н. Не даць сябе абдурыць. □ Не, матку не абдурыш, не схаваеш ад маткі нічога. Чарнышэвіч.

абды́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. абдымаць — абняць (у 3 знач.); ахоп.

абдыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абдымаць — абняць (у 1 знач.).

абдыма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да абняцца.

абдыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абняць.