Verbum

электратра́ктар, ‑а, м.

Трактар з электрычным рухавіком. [Лаўрэн Карпавіч:] — Той жа Юрка будзе сядзець за пультам і кіраваць трыма, чатырма электратрактарамі. Гроднеў.

электратра́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электратрактара. Электратрактарны рухавік.

электратра́нспарт, ‑у, М ‑рце, м.

Транспарт, які працуе на электрацязе.

электратрапі́зм, ‑у, м.

Спец. Роставыя рухі органаў раслін (сцябла, лісцяў і пад.), абумоўленыя ўздзеяннем электрычнасці.

[Ад слова электра... і грэч. trópos — паварот.]

электратэрапеўты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электратэрапіі. Электратэрапеўтычнае лячэнне.

электратэрапі́я, ‑і, ж.

Выкарыстанне электрычных з’яў, працэсаў для лячэння; электралячэнне.

электратэрмі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы, спецыяліст па электратэрмічнай апрацоўцы металаў.

электратэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выкарыстаннем цеплаты, якую вылучае электрычны ток. Электратэрмічныя ўстаноўпі. Электратэрмічная апрацоўка вырабаў.

электратэрмі́я, ‑і, ж.

Галіна электратэхнікі, якая ахоплівае выкарыстанне электраэнергіі для награвання і расплаўлення розных рэчываў пры праходжанні праз іх электрычнага току.

[Ад слова электра... і грэч. thérmē — цеплата, цеплыня.]

электратэ́хнік, ‑а, м.

Спецыяліст па электратэхніцы. Канферэнцыя электратэхнікаў. // Рабочы, які займаецца ўстаноўкай, зборкай, рамонтам і пад. электрычных прыбораў.