Verbum

электрасістэ́ма, ‑ы, ж.

Сукупнасць электрастанцый, электрычных сетак і спажыўцоў электраэнергіі. Электрасістэма Беларусі.

электраскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраскопа.

электраско́п, ‑а, м.

Прыбор для выяўлення і вымярэння электрычных зарадаў у якім‑н. целе.

[Ад слова электра... і грэч. skopeō — гляджу.]

электрасо́н, ‑сну, м.

Медыцынская працэдура, якая выклікае сон пад уздзеяннем электрычнага току на галаўны мозг.

электраста́ль, ‑і, ж.

Высакасортная сталь, выплаўленая ў электрапечы. Выплаўка электрасталі.

электраста́нцыя, ‑і, ж.

Прадпрыемства, на якім здабываецца электраэнергія з іншых відаў энергіі. Цеплавая электрастанцыя. Гідраўлічная электрастанцыя. Атамная электрастанцыя.

электраста́тыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Раздзел фізікі, які вывучае ўласцівасці электрычнасць наэлектрызаваных цел у адносна нерухомым стане; проціл. электрадынаміка.

электрастаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да з’яў электрастатыкі. Электрастатычнае поле. Электрастатычныя сілы. // Які выкарыстоўвае з’явы электрастатыкі для чаго‑н. Электрастатычны генератар. Электрастатычныя машыны.

электратабло́, нескл., н.

Шчыт з электрычнымі сігнальнымі сістэмамі інфармацыйнага прызначэння.

электрато́к ​¹, ‑у, м.

Электрычны ток, электрычная энергія.

электрато́к ​², ‑а, м.

Ток, на якім выкарыстоўваецца электрычная энергія для малацьбы. ачысткі і прасушкі зерня.