Verbum

ігрушападо́бны,

гл. грушападобны.

ігру́шына,

гл. грушына.

ігры́шча, ‑а; Р мн. ‑аў; н.

Збор моладзі для гульняў, танцаў і іншых забаў; вечарынка з пітвом, частаваннем. Моладзь зрабіла танцавальную пляцоўку і наладжвала ігрышчы. Марціновіч. У Змітраковай хаце спраўлялі ігрышча, і мы, дзетвара, хадзілі глядзець, як скачуць дарослыя. Лось.

і́грэк, ‑а, м.

1. Назва перадапошняй літары (y) лацінскага алфавіта.

2. Невядомая велічыня, якая абазначаецца гэтай літарай (побач з літарамі x, z). // Умоўнае абазначэнне невядомай або знарок не названай асобы.

ігуа́на, ‑ы, ж.

Спец. Вялікая даўгахвостая яшчарка сямейства паўзуноў, якая жыве на дрэвах, пераважна ў Заходнім паўшар’і.

ігу́мен, ‑а, м.

Настаяцель мужчынскага праваслаўнага манастыра.

[Грэч. hēgumenos — вядучы, кіраўнік.]

ігу́мення, ‑і, ж.

Настаяцельніца праваслаўнага жаночага манастыра.

ігу́менскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ігумена. Ігуменскі сан. Ігуменская келля.

ігу́менства, ‑а, н.

Званне, пасада ігумена або ігуменні.