ігу́мен, ‑а, м.

Настаяцель мужчынскага праваслаўнага манастыра.

[Грэч. hēgumenos — вядучы, кіраўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)