Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

электраманцёр, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае электрычнае абсталяванне, збірае, устанаўлівае і рамантуе яго.

электрамато́р, ‑а, м.

Рухавік, які ператварае электрычную энергію ў механічную. Натужна, на адной ноце гудзелі электраматоры тралейбуса, пахла паленай гумай... Пінчук.

электрамато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраматора. Электраматорная ўстаноўка.

электрамашы́на, ‑ы, ж.

Машына, якая выпрацоўвае электраэнергію ці ператварае яе ў механічную.

электрамашынабудава́нне, ‑я, н.

Галіна электратэхнічнай прамысловасці, звязаная з вырабам электрычных машын. Развіццё электрамашынабудавання.

электрамашынабудаўні́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электрамашынабудавання.

электраметалургі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраметалургіі. Электраметалургічныя печы.

электраметалу́ргія, ‑і, ж.

Галіна металургіі, якая займаецца здабываннем металаў і розных сплаваў пры дапамозе электраэнергіі.

электраметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраметрыі; які праводзіцца на аснове электраметрыі. Электраметрычны аналіз.

электраме́трыя, ‑і, ж.

Прыёмы і метады электрычных вымярэнняў.

[Ад слова электра... і грэч. metreō — вымяраю.]