Verbum

электрамабі́ль, ‑я, м.

Аўтамабіль, які прыводзіцца ў рух электрычнай энергіяй.

[Ад слова электра... і лац. mobilis — рухомы.]

электрамагістра́ль, ‑і, ж.

Магістраль для перадачы электрычнага току. Высакавольтная электрамагістраль.

электрамагнеты́зм, ‑у, м.

Спец. Магутныя з’явы, выкліканыя электрычным токам.

электрамагні́т, ‑а, М ‑ніце, м.

Прыстасаванне з жалезнага стрыжня, абматанага ізаляваным дротам, па якім праходзіць электрычны ток і намагнічвае гэты стрыжань.

электрамагні́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які звязаны з электрамагнетызмам, узнікае пры электрамагнетызме. Электрамагнітная індукцыя. Электрамагнітныя хвалі. // Заснаваны на ўласцівасцях электрамагнетызму. Электрамагнітная разведка.

2. Які ажыццяўляецца, дзейнічае пры дапамозе электрамагніта. Электрамагнітны тормаз.

электрамалата́рня, ‑і, ж.

Малатарня, якая прыводзіцца ў дзеянне электрычнай энергіяй.

электраманта́ж, ‑у, м.

Мантаж электрычнага абсталявання, электрычных прыбораў, прыстасаванняў.

электраманта́жнік, ‑а, м.

Спецыяліст па электрамантажу.

электраманта́жніца, ‑ы, ж.

Жан. да электрамантажнік.

электраманта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электрамантажу. Электрамантажны аддзел. // Які складаецца з электрамантажнікаў. Электрамантажная брыгада.