Verbum

адло́жысты, ‑ая, ‑ае.

Адхонны, пакаты; не круты. На сцежцы на нізкім адложыстым беразе ішлі двое. Самуйлёнак.

адло́мак, ‑мка, м.

1. Адламаны кавалак чаго‑н.; абломак. Адломак касы. □ Невядома, з якіх часоў стаялі над імі [палоскамі вады] засохшыя адломкі старых спарахнелых алешын, як свечкі, і маркотна глядзелі ў неба. Колас.

2. перан. Рэшткі таго, што раней існавала. Чырвонай Арміі Адважныя атрады Далёка кінулі Адломкі белых зграй. Лявонны.

адло́мвацца, ‑аецца.

Незак. да адламацца.

адло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адламаць.

адло́млены, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і адламаны.

адло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адломліваць — адламаць.

адло́млівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адламацца.

2. Зал. да адломліваць.

адло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адламаць.

адло́ў, ‑лову, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адлоўліваць — адлавіць (у 1 знач.).

адло́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адлавіць (у 1 знач.).