фуго́ўшчык, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па фугоўцы.
фужэ́р, ‑а, м.
Высокі бакал для шыпучага віна, прахаладжальных напіткаў і пад.
[Фр. fougére.]
фуз, ‑у, м.
Разм.
1. Асадак у чым‑н.; рознае смецце. У мутнай вадзе многа фузу. Жыта звеялі, а фуз застаўся. З шарсцянога фузу рабілі лямец. Як выцадзяць воск, застаецца адзін фуз. □ І за рэчку трэба брацца. Заплыла фузам. Лужанін.
2. перан. Негатыўны асадак на душы, непрыемны перажытак. Трэба абавязкова паехаць да сябра і крыху праветрыцца і скінуць той фуз, які патрошку пачынае ўжо набірацца. Колас. // Што‑н. нежыццёвае, непатрэбнае. Кампазітар, меней фузу, — Тромкай, брат, пра кукурузу. Колас.
фузарыёз, ‑у, м.
Спец. Хвароба раслін, якая выклікаецца грыбамі роду фузарыум.
фузарыёзны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да фузарыёзу.
фуза́рыум, ‑у, м.
Спец. Род мікраскапічных грыбоў, многія віды якіх выклікаюць захворванні культурных раслін, а таксама атручэнне жывёл і чалавека.
[Лац. fusarium.]
фузе́я, ‑і, ж.
Гіст. Крамянёвая гладкаствольная стрэльба.
[Польск. fuzja ад фр. fusil — стрэльба.]
фузілёр, ‑а, м.
Гіст. Салдат, узброены фузеяй.
[Фр. fusilier.]
фук 1, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца для вызначэння хуткага дзеяння паводле знач. дзеясл. фукаць — фукнуць. Фук на агонь.
фук 2, ‑у, м.
Разм. У шашачнай гульні — шашка, якую знімае партнёр за недагляд. [Андрэй:] — Што можа быць больш радаснае, як зняць фук? Лобан.
фу́каць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да фукнуць 1.
фу́каць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да фукнуць 2.