дагла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
Скончыць гладжанне чаго‑н., пагладзіць усё. Дагладзіць плацце. Дагладзіць бялізну.
дагле́джанасць, ‑і, ж.
Уласцівасць дагледжанага. Новыя будынкі жывёлагадоўчай фермы радуюць вока сваёй дагледжанасцю. Хведаровіч.
дагле́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад дагледзець, даглядзець.
2. у знач. прым. Акружаны клопатам; выпеставаны, ахайны. Конь быў заўсёды гладкі, дагледжаны. Бядуля. Дагледжаныя краны дрэў радавалі позірк... Кухараў.
дагле́джвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да дагледжваць.
дагле́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дагледзець, даглядзець.
дагле́дзець, ‑гледжу, ‑гледзіш, ‑гладзіць і даглядзе́ць, ‑гляджу, ‑глядзіш, ‑глядзіць; зак., каго-што.
1. Прагледзець да канца, да якога‑н. месца, часткі. Дагледзець фільм да канца. □ — Надзя, — папрасіў я. — Давай даглядзім, што будзе далей! Кірэенка.
2. (звычайна з адмоўем). Заўважыць, не выпусціць з-пад увагі; упільнаваць. Калісьці, у свае дзіцячыя гады, пасучы на Скуратовічавым хутары каровы, .. [Тварыцкі] не дагледзеў чараду, і адна карова забрыла ў лес. Чорны. Не дагледзіш вокам — заплаціш бокам. Прыказка. // Падгледзець, прасачыць за кім‑н., каб даведацца пра што‑н. Ялавіцкі ўсё роўна дагледзеў, на які двор пайшоў чалавек. Баранавых. Парашылі [конюхі] дагледзець, чым .. [Тром-сын] коней лечыць. Якімовіч.
3. Паклапаціцца аб кім‑, чым‑н., акружыць увагай, стварыць добры догляд. Дагледзець хворага. Дагледзець дзяцей. Даглядзець агарод. □ — Вось да нас таварыш прыехаў. Трэба каня, хлопцы, дагледзець: накарміць, напаіць. Лобан. І Ленін гаварыў байцам, Што рана Яшчэ вяртацца да зямлі згібелай, Што зможам даглядзець яе старанна, Калі са зграяю пакончым белай. Гаўрусёў. // Навесці парадак, прыбраць. [Буднік] парашыў неадкладна ж папрасіць жанчыну, якая даглядала за школай, каб яна дагледзела і ягоны пакой. Галавач.
дагляда́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. даглядаць — дагледзець.
дагляда́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да даглядаць.
дагляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дагледзець, даглядзець (у 1 і 3 знач.).