дагле́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад дагледзець, даглядзець.
2. у знач. прым. Акружаны клопатам; выпеставаны, ахайны. Конь быў заўсёды гладкі, дагледжаны. Бядуля. Дагледжаныя краны дрэў радавалі позірк... Кухараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)