Verbum

абюракра́ціцца, ‑крачуся, ‑крацішся, ‑краціцца; зак.

Стаць бюракратам, бюракратычным.

абюракра́ціць, ‑крачу, ‑краціш, ‑краціць; зак., што.

Зрабіць бюракратычным. Абюракраціць справу. Абюракраціць работу канцылярыі.

абюракра́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абюракраціць.

абюракра́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абюракраціцца.

2. Зал. да абюракрачваць.

абюракра́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абюракраціць.

аб’я́ва, ‑ы, ж.

Паведамленне, якое даводзіцца да ўсеагульнага ведама. Павесіць аб’яву. Аб’ява пра набор спецыялістаў. □ Дзядзька Антось натрапіў на аб’яву, што за Слуцкам нейкая пані ўраздроб прадае зямлю. С. Александровіч.

аб’яві́цца, ‑яўлюся, ‑явішся, ‑явіцца; зак.

1. З’явіцца, выявіцца; знайсціся. Пайшла чутка па ваколіцы, што аб’явілася такая бабка-шаптуха, якая вельмі ж добра лечыць і людзей і жывёлу. Якімовіч. // Падаць вестку; аказацца. [Аўген:] — Дык не гаруй, мая нябога — Яшчэ аб’явіцца твой брат. Колас.

2. Выказаць жаданне што‑н. зрабіць. — Давай, Мікодымка, я пацягаю [вяроўку па полі], а ты пішы ў свае метрыкі, — адразу аб’явіўся Цярэшка. Грахоўскі.

аб’яві́ць, ‑яўлю, ‑явіш, ‑явіць; зак., што.

Тое, што і абвясціць.

абяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абабегчы.

аб’яда́ла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Той (тая), хто аб’ядае другіх.