Verbum

многагаліно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа галін (гл. галіна). Многагаліновая гаспадарка.

многагало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа галоў. Многагаловы змей. // Які складаецца з мноства людзей або жывёл. Многагаловы натойп.

многагало́снасць, ‑і, ж.

Тое, што і многагалоссе (у 2 знач.).

многагало́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і многагалосы (у 2 знач.).

многагало́ссе, ‑я, н.

1. Адначасовае гучанне многіх галасоў; шум ад мноства галасоў, гукаў.

2. Спец. Адначасовае гучанне ў вакальным або інструментальным творы некалькіх галасоў; поліфанія.

многагало́сы, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з многіх галасоў. Многагалосае ўра ўзляцела над плошчай, рэхам пракацілася над заснежанымі вуліцамі, над полем. Лынькоў. // Шумны. Многагалосы натоўп. □ Я моўчкі вітаю дзень многагалосы, Дубоў грамаду, красу лугавую. Колас.

2. Спец. Пабудаваны на спалучэнні некалькіх галасоў, якія гучаць адначасова; поліфанічны.

мно́гае,

гл. многія (у 2 знач.).

многазара́дны, ‑ая, ‑ае.

Які можна зарадзіць некалькімі патронамі. Многазарадны карабін.

многазяме́лле, ‑я, н.

Добрая забяспечанасць зямлёй для вядзення сельскай гаспадаркі.

многазяме́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць многазямельнага; многазямелле.