Verbum

я́лікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да яліка. Ялікавыя вёслы. // Які выконваецца пры дапамозе яліка. Ялікавая пераправа.

ялі́на, ‑ы, ж.

Высокая елка. На ялінах, быццам свечкі на каляднай ёлцы, віселі шышкі-таўкачыкі і залаціліся на сонцы. Брыль. Старыя хвоі і яліны, Высока кінуўшы галіны, Глядзелі хораша, любоўна. Колас. І пад крык жураўліны, Што асеў на лясы, Сумавалі яліны, Сумавалі ласі. Іверс.

я́лічнік, ‑а, м.

Перавозчык на яліку.

я́лічны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ялікавы.

ялка́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць ялкавага. Ялкавасць сала.

ялка́вець, ‑ее; незак.

Станавіцца ялкавым.

ялка́вы, ‑ая, ‑ае.

Трохі ёлкі (пра тлушчы). Ялкавае сала.

яло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да елкі. Затрашчала пад ботамі сухое вецце, яловыя шышкі. Навуменка. // Зроблены з елкі. Яловыя дошкі.

•••

Яловая галава гл. галава.

ялча́ць, ‑ае; незак.

Псуючыся, станавіцца ёлкім (пра тлушчы). У цёплым месцы масла ялчае.

ям, ‑а, м.

Гіст. Паштовая станцыя або паселішча на паштовым тракце, дзе праезджыя мянялі паштовых коней.

[Ад цюрк. jam — паштовая станцыя.]