Verbum

абмуро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмуроўваць — абмураваць.

абмуро́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абмуроўваць.

абмуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмураваць.

абмуро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Тое, чым што‑н. абмуравана. Цагляная абмуроўка.

абмуро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па абмуроўванню.

абмусо́лак, ‑лка, м.

Разм. Абмусоленая рэшта чаго‑н.; агрызак. Іван зноў корпаецца ў сваім мяшку, наводзіць парадак, складае на месца ніткі.., абмусолак аловачны. Лынькоў.

абмусо́лены, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абмусоліць.

2. у знач. прым. Заслінены, запэцканы.

абмусо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм.

1. Змачыць слінай; абслініць.

2. Запэцкаць чым‑н. ліпкім, тлустым. Абмусоліць фартух.

абмыва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмываць — абмыць.

2. Рытуальны абрад. Свяшчэннае абмыванне.

абмыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абмыцца.

2. Зал. да абмываць.