абалва́ньванне, ‑я,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuабалва́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
абаліцыяні́зм, ‑у,
Рух за скасаванне рабства неграў, які разгарнуўся ў 18–19 стст. у ЗША, Англіі, Францыі.
[Ад лац. abolitio — скасаванне, знішчэнне.]
абало́на, ‑ы,
1. Частка даліны ракі, якая ў паводку заліваецца вадою.
2. Слой драўніны сасны, што знаходзіцца паміж стрыжнем і карою.
абало́ністы, ‑ая, ‑ае.
Які мае тоўстую абалону.
абало́нка, ‑і,
1. Покрыва ў выглядзе шкарлупіны, скуркі (у пладах), тканіны або проста верхні слой чаго‑н.
2.
абало́нне, ‑я,
Тое, што і абалона.
абало́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да абалоны.
абало́нь, ‑і,
Тое, што і абалона (у 2 знач.).
абамкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце;
Пазамыкаць усе ўваходы ў якое‑н. памяшканне і інш.