Verbum

электрао́птыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел фізікі, які вывучае ўплыў электрычнасці на аптычныя ўласцівасці рэчыва.

электрападаграва́льнік, ‑а, м.

Электрычны прыбор для падагравання чаго‑н.

электрападста́нцыя, ‑і, ж.

Прамежкавая станцыя для пераўтварэння току, які ідзе ад цэнтральнай электрастанцыі.

электрапалацёр, ‑а, м.

Прылада для націрання падлогі, якая прыводзіцца ў дзеянне электрарухавіком.

электрапая́льнік, ‑а, м.

Паяльнік, які награваецца спецыяльна ўманціраваным электраўстройствам.

электраперада́ча, ‑ы, ж.

1. Перадача электрычнай энергіі на адлегласць.

2. Комплекс спецыяльных устройстваў для такой перадачы. Гай па памяці назваў некалькі прозвішчаў рабочых з лініі электраперадачы. Савіцкі.

электрапе́ч, ‑ы, ж.

Печ, якая працуе на электраэнергіі. Але вось .. шарыкі трапляюць у электрапеч, і цікава пазіраць, як з расплаўленага шкла намотваюцца на бабіны танюсенькія ніці. Хадкевіч.

электрапіла́, ‑ы; мн. электрапілы, ‑піл; ж.

Піла, якая прыводзіцца ў дзеянне электраматорам. Прымярае лес спяцоўку З моху, траў — зялёных нітак. І электрапілы зноўку П’юць бярозавы напітак. Маляўка.

электрапі́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае электрапілу.

электрапла́ўка, ‑і, ДМ ‑плаўцы; Р мн. ‑плавак; ж.

Плаўка чаго‑н. пры дапамозе электраэнергіі. Электраплаўка сталі.