Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ёмістасць, , ж.

  1. Здольнасць змясціць у сабе пэўную колькасць чаго-н.; унутраны аб’ём.

    • Ё. рэзервуара.
  2. часцей Умяшчальнасць для вадкіх, сыпучых і газападобных цел.

    • Напоўніць ё. газам.
  3. перан. 3 багатым унутраным зместам.

    • Ё. фразы.
    • Ё. вобразных сродкаў.

ёмісты, .

  1. Змяшчальны, здольны змясціць у сабе многа чаго-н.

    • Ёмістая пасудзіна.
  2. перан. 3 вялікім і багатым зместам, сэнсам.

    • Ё. характар героя.

ёмішча, , н.

Пасудзіна, рэзервуар для змяшчэння чаго-н.

  • Ё. для вады.