Verbum

ёмістасць, ✂, ж.

1. Здольнасць змясціць у сабе пэўную колькасць чаго-н.; унутраны аб’ём.

   • Ё. рэзервуара.

2. часцей Умяшчальнасць для вадкіх, сыпучых і газападобных цел.

   • Напоўніць ё. газам.

3. перан. 3 багатым унутраным зместам.

   • Ё. фразы.
   • Ё. вобразных сродкаў.

ёмісты, ✂.

1. Змяшчальны, здольны змясціць у сабе многа чаго-н.

   • Ёмістая пасудзіна.

2. перан. 3 вялікім і багатым зместам, сэнсам.

   • Ё. характар героя.

ёмішча, ✂, н.

Пасудзіна, рэзервуар для змяшчэння чаго-н.

• Ё. для вады.

ёмка​¹, прысл.

Зручна, добра.

• Мне тут ё.
• Ё. есці, уладкавацца.

ёмка​², ✂, ж. (абл.).

Чапяла.

• Трэба ёмку адрамантаваць: патэльні не бярэ.

ёмкі, ✂.

1. Зручны ў карыстанні (пра рэч).

   • Ё. інструмент.

2. Зграбны, добра складзены (пра чалавека; разм.).

|| наз. ёмкасць, ✂.