Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
гдклмнрсў

ён, ✂; займ. асаб.

  1. Указвае на прадмет гаворкі (выключаючы субяседнікаў).

  2. толькі Р. Ужыв. ў знач. прыналежнага займенніка.

    • Яго кніга.

  3. У спалучэнні з часціцай «вось» набывае ўказальны характар.

    • Вось яна — родная вёска!