Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

осмас, , м. (спец.).

Прасочванне растваральніку ў раствор скрозь напаўпранікальныя або раслінныя перапонкі, тканкі.

осмій, , м. (спец.).

Хімічны элемент, вельмі цвёрды метал плацінавай групы.

|| прым. осміевы, .