осмас, ✂, м. (спец.).

Прасочванне растваральніку ў раствор скрозь напаўпранікальныя або раслінныя перапонкі, тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)