Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ордэн1, , м.

Асобы знак узнагароды за выдатныя заслугі.

  • О. Кастуся Каліноўскага.
  • О. Маці.

|| прым. ордэнскі, .

  • Ордэнская стужка.

ордэн2, , м.

Арганізацыя, таварыства з пэўным статутам (манаская або, у сярэднія вякі, рыцарская і г.д.).

  • О. езуітаў.

|| прым. ордэнскі, .

ордэр1, , м.

Пісьмовае распараджэнне; дакумент на атрыманне, выдачу чаго-н.

  • О. на вобыск.
  • Расходны о.
  • О. на кватэру.

|| прым. ордэрны, .

ордэр2, , м. (спец.).

Разнавіднасць спалучэння, парадак размяшчэння частак архітэктурных канструкцый (калон і антаблементу).

  • Грэчаскі о.
  • Карынфскі о.