ордэр1 назоўнік | мужчынскі род
Пісьмовае распараджэнне; дакумент на атрыманне, выдачу чаго-н.
- О. на вобыск.
- Расходны о.
- О. на кватэру.
|| прыметнік: ордэрны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
ордэр1 назоўнік | мужчынскі род
Пісьмовае распараджэнне; дакумент на атрыманне, выдачу чаго-н.
|| прыметнік: ордэрны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)