Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дэндра...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  1. які мае адносіны да драўняных раслін, напр. дэндрапарк, дэндрасад, дэндрахраналогія;

  2. які мае адносіны да дэндралогіі, напр. дэндракліматалогія.

дэндралогія, , ж.

Раздзел батанікі, які вывучае дрэвы і кустовыя расліны.

|| прым. дэндралагічны, .

дэндрарый, , м.

Батанічны сад (або яго частка), у якім вырошчваюцца калекцыі розных відаў дрэў і кустоў для навукова-даследчых і культурна-асветных мэт.

дэндролаг, , м.

Спецыяліст па дэндралогіі.

дэнцін, , м. (спец.).

Касцяная тканка зуба.

дэпазіт, , м. (спец.).

Грошы або каштоўныя паперы, якія ўносяцца ў крэдытную ўстанову для захавання або з спецыяльнай мэтай.

|| прым. дэпазітны, .

дэпанент, , м. (спец.).

Асоба, якая ўнесла дэпазіт.

|| прым. дэпаненцкі, .

дэпаніраваць, ; зак. і незак. (спец.).

  1. Унесці (уносіць) у якасці дэпазіту.

  2. Перадаць (перадаваць) на захаванне (ратыфікацыйныя граматы).

|| наз. дэпаніраванне, .

дэпартаваць, ; зак. і незак. (спец.).

Выгнаць (выганяць), выдаліць (-ляць) з краіны.

  • Д. супрацоўніка пасольства.

|| наз. дэпартацыя, .

дэпартамент, , м.

  1. У некаторых краінах — аддзел міністэрства, вышэйшай дзяржаўнай установы.

    • Дзяржаўны д. (назва міністэрства дзяржаўных спраў у ЗША).
  2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі.

|| прым. дэпартаменцкі, .