Verbum

дыэлектрык, ✂, м. (спец.).

Рэчыва, цела, якое дрэнна праводзіць электрычны ток, неправаднік.

|| прым. дыэлектрычны, ✂.

дыябет, ✂, м.

Назва шэрагу хвароб, выкліканых парушэннем абмену рэчываў.

○

• Цукровы дыябет — хвароба, якая характарызуецца павелічэннем цукру ў крыві і ў мачы.

|| прым. дыябетычны, ✂.

дыябетык, ✂, м. (разм.).

Хворы на дыябет.

|| ж. дыябетычка, ✂.

дыяганаль​¹, ✂, м.

Шчыльная тканіна З косымі рубчыкамі.

• Набраць дыяганалю на паліто.

|| прым. дыяганалевы, ✂.

дыяганаль​², ✂, ж.

У матэматыцы: адрэзак прамой лініі, што злучае два несумежныя вуглы многавугольніка або дзве вяршыні шматгранніка, якія не ляжаць у адной грані.

|| прым. дыяганальны, ✂.

дыягназ, ✂, м.

Кароткае ўрачэбнае заключэнне аб характары і сутнасці хваробы, а таксама яе абазначэнне.

• Паставіць д.

|| прым. дыягнастычны, ✂.

дыягнаставаць, ✂; зак. і незак. (спец.).

1. Паставіць (ставіць) дыягназ.

   • Д. хваробу.

2. Устанавіць (-наўліваць) тэхнічны стан машын, механізмаў.

|| наз. дыягнаставанне, ✂ і дыягностыка, ✂.

• Дыягнаставанне хваробы.
• Тэхнічная дыягностыка.
• Спецыяліст па дыягностыцы.

дыягност, ✂, м.

Урач, які ўстанаўлівае дыягназ.

дыягностыка, ✂, ж.

1. гл. дыягнаставаць.

2. Вучэнне аб спосабах дыягназу.

3. Устанаўленне дыягназу.

   • Ранняя д. захворвання.
   • Лабараторная д.

|| прым. дыягнастычны, ✂.

дыяграма, ✂, ж.

Графічна выкананы малюнак, які наглядна ілюструе суадносіны якіх-н. велічынь.

• Д. росту навуковых кадраў.

|| прым. дыяграмны, ✂.