дыэлектрык, ✂, м. (спец.).

Рэчыва, цела, якое дрэнна праводзіць электрычны ток, неправаднік.

|| прым. дыэлектрычны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)