Verbum

душнік, ✂, м.

Адтуліна ў печы (самавары) для выхаду цёплага паветра, пары.

душны, ✂.

1. Гарачы, насычаны выпарэннямі; цяжкі для дыхання.

   • Д. вечар.
   • Душнае памяшканне.

2. душна, безас. у знач. вык. Пра адчуванне духаты.

   • Яму душна.

душок, ✂, м. (разм.).

1. Пах ад чаго-н., што пачынае загнівацца.

   • Рыба з душком.

2. перан. Ледзь прыметнае праяўленне чаго-н. у поглядах, настроях.

   • Газета з ліберальным душком.

душыцель, ✂, м.

1. Той, хто душыць фізічна, сціскаючы горла; забойца.

2. перан. Рэакцыянер, цемрашал.

   • Д. свабоды.
   • Д. асветы.

|| прым. душыцельскі, ✂.

душыць​¹, ✂; незак.

1. Пазбаўляць жыцця, моцна сціскаючы горла.

   • Д. вяроўкай.

2. каго. Не даваць магчымасці дыхаць.

   • Душыць злосць (перан.).

3. перан. Прыгнятаць.

   • Д. свабоду.

|| зак. задушыць, ✂.

|| звар. душыцца, ✂.

|| зак. задушыцца, ✂.

душыць​², ✂; незак.

Абпырскваць духамі, адэкалонам.

• Д. насоўку.

|| зак. надушыць, ✂.

|| звар. душыцца, ✂.

|| зак. надушыцца, ✂.

душэўны, ✂.

1. гл. душа.

2. Поўны шчырай прыязнасці.

   • Д. чалавек.
   • Душэўна (прысл.) гутарылі цэлы вечар

|| наз. душэўнасць, ✂.

дуэліст, ✂, м.

Тое, што і дуэлянт.

дуэль, ✂, ж.

1. Паядынак дзвюх асоб пры секунданце з выкарыстаннем зброі як спосаб адстойвання чэсці і асабістага гонару.

   • Выклікаць на д.
   • Забіты на дуэлі.

2. перан. Барацьба, спаборніцтва двух бакоў.

   • Шахматная д.
   • Артылерыйская д. (перастрэлка).

|| прым. дуальны, ✂.

дуэлянт, ✂, м.

Удзельнік дуэлі, дуэлей (у 1 знач.).