Verbum

духавіты, ✂ (разм.).

Пахучы, з прыемным модным пахам.

• Пракосы духавітага сена.

духавы, ✂.

1. Які дзейнічае пры дапамозе ўдзімання паветра (пра музычныя інструменты).

   • Д. аркестр.

2. Які дзейнічае пры дапамозе нагрэтага паветра.

   • Духавая печ.
   • Д. прэс

духан, ✂, м.

Невялікі шынок (на Каўказе, на Блізкім Усходзе).

духаншчык, ✂, м.

Гаспадар духана.

|| ж. духаншчыца, ✂.

духата, ✂, ж.

Душнае, нясвежае паветра.

• У пакоі страшэнная д.
• У тайзе стаяла д.

духі, ✂.

Спіртавы раствор пахучых рэчываў, што ўжываецца як парфумерны сродак.

• У пакоі адчуўся ледзь улоўны пах тонкіх духоў.

духмяны, ✂.

Як: прыемна пахне.

• Духмянае сена.

|| наз. духмянасць, ✂.

духоўка, ✂, ж.

Жалезная скрынка ў кухоннай пліце, якая моцна награваецца і служыць для прыгатавання ў ёй яды.

• Спячы пірог у духоўцы.

|| прым. духовачны, ✂.

духоўнасць, ✂, ж.

Духоўная, інтэлектуальная сутнасць чалавека, супрацьлеглая яго фізічнай, цялеснай сутнасці.

духоўнік, ✂, м.

Свяшчэннік, які прымае споведзь ад каго-н.