дуэль, ✂, ж.

  1. Паядынак дзвюх асоб пры секунданце з выкарыстаннем зброі як спосаб адстойвання чэсці і асабістага гонару.

    • Выклікаць на д.
    • Забіты на дуэлі.

  2. перан. Барацьба, спаборніцтва двух бакоў.

    • Шахматная д.
    • Артылерыйская д. (перастрэлка).

|| прым. дуальны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)