дуэль назоўнік | жаночы род

  1. Паядынак двзюх асоб пры секунданце з выкарыстаннем зброі як спосаб адстойвання чэсці і асабістага гонару.

    • Выклікаць на д.
    • Забіты на дуэлі.

  2. пераноснае значэнне: Барацьба, спаборніцтва двух бакоў.

    • Шахматная д.
    • Артылерыйская д. (перастрачка).

|| прыметнік: дуальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)