Verbum

дроцік, ✂, м.

Старадаўняя кідальная зброя ў выглядзе кап’я на кароткім дрэўку.

друг, ✂, м.

1. Той, хто дружыць з кім-н., блізкі сябар, прыяцель.

   • Стары д. лепш за новых двух (з нар.).
   • Сустрэча з другам.
   • Зялёны д. (аб лесе).

2. Прыхільнік, абаронца каго-н.

   • Д. дзяцей.

3. Ужыв. як зварот да блізкага чалавека, а таксама як ветлівы зварот да таварыша, суседа ці сустрэчнага чалавека.

   • Дапамажы, д.

4. дружа (разм.). Клічная форма звароту да каго-н.

   • Дарагі дружа, спачуваю табе.

○

• Друг дома — асоба, якая карыстаецца сімпатыяй і сяброўскімі адносінамі ўсёй сям’і.

• Будзь другам (разм.) — зварот, які выказвае шчырую просьбу.

другагоднік, ✂, м.

Вучань або студэнт, які застаўся ў тым жа класе на другі год.

|| ж. другагодніца, ✂.

другагодніцтва, ✂, н.

Знаходжанне другі год у тым жа класе, на тым жа курсе з прычыны непаспяховасці.

другакласнік, ✂, м.

Вучань другога класа.

|| ж. другакласніца, ✂.

другарадны, ✂.

1. Не асноўны, не самы важны.

   • Другараднае пытанне.

2. Не лепшы, такі, якіх многа.

   • Д. пісьменнік.

|| наз. другараднасць, ✂.

другаразовы, ✂.

Паўторны.

• Другаразовае паведамленне.

другаразрадны, ✂.

Другога разраду, пасрэдны.

• Д. рэстаран.

другасны, ✂.

1. Вытворны, не зыходны; які з’яўляецца другой, пазнейшай ступенню ў развіцці чаго-н.

   • Д. прадукт.
   • Другасныя спірты.

2. Пабочны, не асноўны.

   • Другасныя палавыя адзнакі.

|| наз. другаснасць, ✂.

другачарговы, ✂.

Які адносіцца да другой чаргі, менш важны.

• Другачарговыя грузы.
• Другачарговая справа.

|| наз. другачарговасць, ✂.