друг назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто дружыць з кім-н., блізкі сябар, прыяцель.

    • Стары д. лепш за новых двух (з народнай творчасці).
    • Сустрэча з другом.
    • Зялёны д. (аб лесе).
  2. Прыхільнік, абаронца каго-н.

    • Д. дзяцей.
  3. Ужыв. як зварот да блізкага чалавека, а таксама як ветлівы зварот да таварыша, суседа ці сустрэчнага чалавека.

    • Дапамажы, д.
  4. дружа (размоўнае). Клічная форма звароту да каго-н.

    • Дарагі дружа, спачуваю табе.
    • Друг дома — асоба, якая карыстаецца сімпатыяй і сяброўскімі адносінамі ўсёй сям’і.
    • Будзь другам (размоўнае) — зварот, які выказвае шчырую просьбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)