друг назоўнік | мужчынскі род
-
Той, хто дружыць з кім-н., блізкі сябар, прыяцель.
- Стары д. лепш за новых двух (з народнай творчасці).
- Сустрэча з другом.
- Зялёны д. (аб лесе).
-
Прыхільнік, абаронца каго-н.
- Д. дзяцей.
-
Ужыв. як зварот да блізкага чалавека, а таксама як ветлівы зварот да таварыша, суседа ці сустрэчнага чалавека.
- Дапамажы, д.
-
дружа (размоўнае). Клічная форма звароту да каго-н.
- Дарагі дружа, спачуваю табе.
- Друг дома — асоба, якая карыстаецца сімпатыяй і сяброўскімі адносінамі ўсёй сям’і.
- Будзь другам (размоўнае) — зварот, які выказвае шчырую просьбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)