Verbum

абараня́льны, ✂.

Тое, што і абарончы.

абараня́ць, ✂; незак.

1. гл. абараніць.

2. Выступаць на судзе ў якасці абаронцы.

   • А. падсуднага.

абара́ць, ✂; зак.

Узараць зямлю вакол чаго-н.

• А. яблыню.
• А. участак пашы.

|| незак. абворваць, ✂.

абарача́льнасць, ✂, ж.

1. гл. абарачальны.

2. Перамяшчэнне транспартных сродкаў туды і назад за пэўны прамежак часу (спец.).

   • А. вагонаў.

3. Праходжанне тавараў, грошай праз абарот (у 4 знач.).

   • А. капіталу.

абарача́льны, ✂, (спец.).

Здольны вяртацца ў свой першапачатковы, зыходны стан.

• Абарачальныя рэакцыі.

|| наз. абарачальнасць, ✂.

абарачэ́нне, ✂, н.

1. Тое, што і абарот (у 1 знач.).

   • А. Зямлі вакол Сонца.

2. Тое, што і абарот (у 4 знач.).

   • Грашовае а.
   • Пусціць у а.

абарва́цца, ✂; зак.

1. Адарвацца, аддзяліцца ад чаго-н.

   • Трос абарваўся.
   • Усё ўнутры абарвалася.

2. Не ўтрымаўшыся, зваліцца, упасці адкуль-н.

   • А. з рыштавання.

3. перан. Адразу спыніцца, перарвацца (пра якое-н. дзеянне, працэс).

   • Гутарка абарвалася.
   • Песня абарвалася.

4. перан. Рэзка, без паступовага пераходу кончыцца.

   • За горадам шаша абарвалася.

5. Абнасіцца, знасіць да дзірак вопратку.

|| незак. абрывацца, ✂.

|| наз. абрыў, ✂.

• Абрыў ніткі.

абарва́ць​¹, ✂; зак.

1. Сарваць што-н.

   • А. яблык.

2. Абабраць, пазрываць плады, ягады і пад.

   • А. яблыню.

3. Вырваць што-н.

   • А. траву вакол дрэў.
   • А. пялёсткі рамонка.

4. Адарваць што-н. ад чаго-н.

   • А. фіранку.
   • А. электраправодку.

5. перан. Раптоўна і рэзка спыніць якое-н. дзеянне.

   • А. размову.

6. перан., каго. Перапыніць, прымусіць змоўкнуць каго-н. (разм.).

   • А. субяседніка.

7. Зарабіць, раздабыць што-н. (разм.).

   • А. які рубель.

8. Пашкодзіць, пакусаць; разарваць, кусаючы (пра сабак; разм.).

   • Сабака абарваў штаны.

◊

• Абарваць тэлефон (разм.) — аб частых званках па тэлефоне.

|| незак. абрываць, ✂.

|| наз. абрыў, ✂.

абарва́ць​², ✂; зак.

Нарваць вакол.

• Палец абарваў.

|| незак. абрываць, ✂.

абарда́ж, ✂, м.

Старадаўні спосаб марскога бою — счэпліванне свайго судна з варожым для рукапашнай схваткі.

• Узяць на а.

|| прым. абардажны, ✂.