абарва́цца,
-
Адарвацца, аддзяліцца ад чаго
-н. - Трос абарваўся.
- Усё ўнутры абарвалася.
-
Не ўтрымаўшыся, зваліцца, упасці адкуль
-н. - А. з рыштавання.
-
перан. Адразу спыніцца, перарвацца (пра якое-н. дзеянне, працэс).- Гутарка абарвалася.
- Песня абарвалася.
-
перан. Рэзка, без паступовага пераходу кончыцца.- За горадам шаша абарвалася.
-
Абнасіцца, знасіць да дзірак вопратку.
||
||
- Абрыў ніткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)