абарва́цца, ; зак.

  1. Адарвацца, аддзяліцца ад чаго-н.

    • Трос абарваўся.
    • Усё ўнутры абарвалася.
  2. Не ўтрымаўшыся, зваліцца, упасці адкуль-н.

    • А. з рыштавання.
  3. перан. Адразу спыніцца, перарвацца (пра якое-н. дзеянне, працэс).

    • Гутарка абарвалася.
    • Песня абарвалася.
  4. перан. Рэзка, без паступовага пераходу кончыцца.

    • За горадам шаша абарвалася.
  5. Абнасіцца, знасіць да дзірак вопратку.

|| незак. абрывацца, .

|| наз. абрыў, .

  • Абрыў ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)