Verbum

абало́нне, ✂, н.

Тое, што і абалона.

абало́нь, ✂, ж.

Тое, што і абалона (у 2 знач.).

• А. сасны.

абамле́лы, ✂.

1. Які страціў прытомнасць.

   • А. чалавек.

2. Анямелы, здранцвелы.

   • А. ад спалоху.
   • Абамлелыя ногі.

абамле́ць, ✂; зак.

1. Страціць прытомнасць.

   • А. ад голаду.

2. Анямець, збянтэжыцца ад нечаканага страху, здзіўлення і пад.

   • А. ад страху.

3. Здранцвець, знямець (пра часткі цела).

   • Абамлелі ногі.

абанеме́нт, ✂, м.

Дакумент, які дае права на карыстанне чым-н. пэўны час, а таксама само такое права.

• А. на цыкл лекцый.
• А. у тэатр.

|| прым. абанементны, ✂.

абане́нт, ✂, м.

Асоба, якая карыстаецца абанементам.

• А. бібліятэкі.
• А. тэлефоннай сеткі (асоба або ўстанова, якая мае тэлефон).

|| прым. абанентны, ✂.

абані́раваць, ✂; зак. і незак.

Атрымаць (атрымліваць) па абанементу, стаць абанентам чаго-н.

• А. ложу ў тэатры.

|| наз. абаніраванне, ✂.

абанкру́ціцца, ✂; зак.

1. Стаць банкрутам, зрабіцца неплацежаздольным даўжніком.

   • Фірма абанкруцілася.

2. перан. Пацярпець крах у ідэйных або маральных адносінах.

аба́пал.

1. прыназ. Спалучэнне з прыназ. выражае прасторавыя адносіны: паказвае на размяшчэнне з абодвух бакоў чаго-н.

   • Прысады цягнуліся а. дарогі.

2. прысл. З абодвух бакоў.

   • А. пацягнуліся сады, агароды.

абапе́рці, ✂; зак.

Паставіць, прыставіць, упіраючы ў што-н., каб надаць чаму-н. большую ўстойлівасць.

• А. локці аб стол.

|| незак. абапіраць, ✂.