абарва́ць1,
-
Сарваць што
-н. - А. яблык.
-
Абабраць, пазрываць плады, ягады
і пад. - А. яблыню.
-
Вырваць што
-н. - А. траву вакол дрэў.
- А. пялёсткі рамонка.
-
Адарваць што
-н. ад чаго-н. - А. фіранку.
- А. электраправодку.
-
перан. Раптоўна і рэзка спыніць якое-н. дзеянне.- А. размову.
-
перан. , каго. Перапыніць, прымусіць змоўкнуць каго-н. (разм. ).- А. субяседніка.
-
Зарабіць, раздабыць што
-н. (разм. ).- А. які рубель.
-
Пашкодзіць, пакусаць; разарваць, кусаючы (пра сабак;
разм. ).- Сабака абарваў штаны.
Абарваць тэлефон (
разм. ) — аб частых званках па тэлефоне.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)