Verbum

гестапавец, ✂, м.

Супрацоўнік гестапа.

|| ж. гестапаўка, ✂.

гестка, ✂, ж.

Адразная частка блузкі, сукенкі, сарочкі, якая закрывае верх грудзей і спіны.

• Сукенка на гестцы.

гета, нескл., н.

У некаторых краінах; асобныя кварталы горада, выдзеленыя для пражывання дыскрымінаваных расавых ці рэлігійных груп насельніцтва.

• Негрыцянскія г. (у ЗША).
• Яўрэйскія г. (у Еўропе пры фашызме).
• Каталіцкія г. (у Паўночнай Ірландыі).

гетман, ✂, м.

1. На Украіне ў 16—17 стст.: начальнік казацкага войска і вярхоўны правіцель.

2. У Польшчы ў 16—18 стст.: камандуючы ўсімі ўзброенымі сіламі.

|| прым. гетманскі, ✂.

гетры, ✂, ж.

Від цёплай адзежы для ног, якая надзяваецца паверх абутку і закрывае ногі ад шчыкалатак да каленяў.

|| прым. гетравы, ✂.

гетэрагенны, ✂.

Разнародны па сваім складзе або паходжанні частак; проціл. гамагенны.

гешэфт, ✂, м. (разм. уст.).

Спекуляцыйная, выгадная здзелка.

гібель, ✂, ж.

1. Знішчэнне, разбурэнне, смерць (пры катастрофе, стыхійным бедстве і пад.).

   • Г. касмічнага карабля.

2. чаго. Незлічонае мноства, колькасць (разм.).

   • Летам г. работы ў сялян.

гібельны, ✂.

Які вядзе да гібелі (у 1 знач.), пагражае гібеллю.

• Г. крок.

|| наз. гібельнасць, ✂.

гібець, ✂; незак. (разм.).

Пакутаваць, гараваць ад нястачы, бязмэтнага жыцця і пад.

• Г. у галечы.

|| наз. гібенне, ✂.