Verbum

германафіл, ✂, м. (уст.).

Чалавек, які мае прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

|| прым. германафільскі, ✂.

германафоб, ✂, м.

Праціўнік, ненавіснік усяго нямецкага.

|| прым. германафобскі, ✂.

германізаваць, ✂; зак. і незак.

Прывіць (-віваць) каму-, чаму-н. нямецкую культуру, анямечыць (-мечваць).

|| наз. германізацыя, ✂.

германізм, ✂, м.

Слова або выраз у якой-н. мове, запазычаныя з германскіх моў.

германіст, ✂, м.

Спецыяліст у галіне германістыкі.

|| ж. германістка, ✂.

германістыка, ✂, ж.

Сукупнасць навук аб германскай культуры, мовах, літаратуры і фальклоры.

германцы, ✂, м.

1. Назва старажытных плямён індаеўрапейскай моўнай групы, што жылі ў цэнтральнай, заходняй і паўднёва-заходняй Еўропе.

2. Тое, што : немцы (уст.).

|| ж. германка, ✂.

|| прым. германскі, ✂.

гермафрадыт, ✂, м.

Арганізм, часцей жывёльны, які мае адзнакі абодвух полаў.

|| прым. гермафрадыцкі, ✂.

гермафрадытызм, ✂, м.

Наяўнасць адзнак абодвух полаў у адным арганізме (чалавека, жывёлы).

|| прым. гермафрадытны, ✂.

гермашлем, ✂, м.

Герметычны шлем лётчыкаў і касманаўтаў.