Verbum

эрудыт, ✂, м. (кніжн.).

Той, хто мае вялікую эрудыцыю.

|| ж. эрудытка, ✂.

эрудыцыя, ✂, ж.

Начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды ў якой-н. галіне.

• Чалавек з вялікай эрудыцыяй.

эрытрацыты, ✂, м.

Састаўная частка крыві — чырвоныя крывяныя цельцы, якія ўтрымліваюць гемаглабін.

|| прым. эрытрацытны, ✂ і эрытрацытарны, ✂.

эсенцыя, ✂, ж.

Канцэнтраваны раствор або моцны настой якога-н. лятучага рэчыва, які ўжываецца ў харчовай, фармацэўтычнай і парфумернай прамысловасці.

• Воцатная э.

эскадра, ✂, ж.

Буйное злучэнне ваенных караблёў ці самалётаў.

|| прым. эскадраны, ✂.

• Э. мінаносец.

эскадрон, ✂, м.

Падраздзяленне ў кавалерыі, якое адпавядае пяхотнай роце.

|| прым. эскадронны, ✂.

эскадрылля, ✂, ж.

Падраздзяленне ў ваенна-паветраным флоце, якое ўваходзіць у састаў авіяцыйнага палка і складаецца з некалькіх звёнаў (атрадаў).

|| прым. эскадрыльны, ✂.

эскалатар, ✂, м.

Лесвіца з рухомымі прыступкамі для пад’ёму і спуску людзей, напр. у метро.

|| прым. эскалатарны, ✂.

эскалацыя, ✂, ж. (кніжн.).

Рост, павелічэнне, узмацненне чаго-н.

• Э. цэн.
• Э. ваенных дзеянняў.

эскалоп, ✂, м.

Падсмажаныя порцыі нятлустай свініны, бараніны, цяляціны прадаўгаватай формы.

|| прым. эскалопны, ✂.