Verbum

эстэтызм, ✂, м.

1. У мастацтве: празмернае захапленне знешнімі эфектнымі формамі на шкоду ідэйнаму зместу твора.

2. Схільнасць да прыгожага, да эстэтычных форм.

   • Вытанчаны э.

эстэтык, ✂, м.

Спецыяліст па эстэтыцы.

эстэтыка, ✂, ж.

1. Філасофскае вучэнне пра сутнасць і формы прыгожага ў мастацкай творчасці, у прыродзе і ў жыцці, пра мастацтва як асобы від грамадскай ідэалогіі.

   • Курс эстэтыкі.

2. Сістэма чыіх-н. поглядаў на мастацтва.

   • Э. М. Чарнышэўскага.

3. Прыгажосць, мастацкасць у афармленні, арганізацыі чаго-н.

   • Э. сталіцы.

|| прым. эстэтычны, ✂.

• Эстэтычныя тэорыі.

эстэтычны, ✂.

1. гл. эстэтыка.

2. Прыгожы, звязаны з успрыманнем прыгожага ў жыцці і ў мастацтве.

   • Эстэтычнае задавальненне.
   • Э. густ.

|| наз. эстэтычнасць, ✂.

эстэцтва, ✂, н. (кніжн.).

Паводзіны і спосаб дзеянняў эстэта (у 1 знач.), захапленне эстэтызмам (у 1 знач.).

эсэ, нескл., н. (кніжн.).

Празаічны нарыс невялікага аб’ёму і вольнай кампазіцыі на прыватную тэму, якая трактуецца суб’ектыўна і няпоўна.

• Філасофскае э.

|| прым. эсэістычны, ✂.

эсэіст, ✂, м. (кніжн.).

Той, хто піша эсэ.

|| ж. эсэістка, ✂.

эсэр, ✂, м.

Тое, што і сацыяліст-рэвалюцыянер (скарачэнне).

|| ж. эсэрка, ✂.

|| прым. эсэраўскі, ✂.

эсэсавец, ✂, м.

У фашысцкай Германіі: ваеннаслужачы нямецкіх фашысцкіх ахоўных атрадаў ці спецыяльных часцей СС.

|| ж. эсэсаўка, ✂.

|| прым. эсэсаўскі, ✂.

этажэрка, ✂, ж.

1. Прадмет мэблі ў выглядзе некалькіх паліц, размешчаных адна над адной на стойках.

2. перан. Невялікі самалёт простай канструкцыі з дзвюма плоскасцямі, размешчанымі адна над другой (разм.).

   • Лятаць на этажэрцы.

|| прым. этажэрачны, ✂.