Verbum

эратаман, ✂, м. (кніжн.).

Чалавек, які пакутуе ад эратаманіі, схільны да эратаманіі.

|| ж. эратаманка, ✂.

эратаманія, ✂, ж. (кніжн.).

Павышаная хваравітая сексуальнасць, палавая ўзбудлівасць.

эратызм, ✂, м. (кніжн.).

Празмерная пачуццёвасць, павышаны інтарэс да палавога жыцця; праяўленне цягі да палавых пытанняў.

|| прым. эратычны, ✂.

эратычны, ✂, ж. (кніжн.).

1. гл. эратызм і эротыка.

2. Прасякнуты эратызмам.

|| наз. эратычнасць, ✂.

эрг, ✂, м. (спец.).

Адзінка работы (энергіі), роўная рабоце, выкананай сілай у адну дыну на шляху ў адзін сантыметр.

эрдэльтэр’ер, ✂, м.

Парода сабак — вялікі службовы тэр’ер з густой шорсткай поўсцю на мордзе, якая расце ў выглядзе барады і вусоў.

• Парода эрдэльтэр’ераў.

эрзац, ✂, м.

Непаўнацэнны заменнік чаго-н., сурагат.

• Э. ікры.
• Э. скуры.

эркер, ✂, м.

Тое, што і ліхтар (у 2 знач.).

|| прым. эркерны, ✂.

эрозія, ✂, ж.

Поўнае або частковае разбурэнне паверхні чаго-н.

• Э. глебы.

|| прым. эразійны, ✂.

• Эразійныя працэсы.

эрудзіраваны, ✂.

Дасведчаны, які валодае эрудыцыяй.

• Э. чалавек.

|| наз. эрудзіраванасць, ✂.