эратаман, , м. (кніжн.).

Чалавек, які пакутуе ад эратаманіі, схільны да эратаманіі.

|| ж. эратаманка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)