Verbum

чапіцца, ✂; незак. (разм.).

Прыдзірацца, прыставаць да каго-н.

• Чаго ты чэпішся да яго?

чапіць, ✂; зак. (разм.).

Закрануць, зачапіць.

• Куля чапіла косць нагі.

чапля, ✂, ж.

Вялікая балотная птушка сямейства галянастых з вялікай дзюбай і доўгай шыяй.

чапляцца, ✂; незак.

1. Кранаць, датыкацца, зачэпліваючы што-н.

   • Кузаў машыны чапляўся за галіны.

2. Хапацца, трымацца за што-н.; падчэплівацца, павісаць на чым-н.

   • Ч. на плот.
   • Дзяцел чапляецца кіпцюрамі за кару.
   • Ч. на падножку трамвая.

3. перан. Імкнуцца любым чынам утрымаць, зберагчы што-н.; выкарыстаць усе сродкі, магчымасці для дасягнення чаго-н.

   • Усё старое ўпарта чапляецца за жыццё.

4. перан. Прыставаць, прыдзірацца да каго-, чаго-н. (разм.).

   • Чаго ты да мяне чапляешся?

|| наз. чаплянне, ✂.

чапляць, ✂; незак.

1. Тое, што і чапляцца (у 1 знач.).

2. Падчэпліваць, браць чым-н. вострым.

   • Ч. скварку на відэлец.

3. Вешаць (разм.).

   • Ч. фіранкі.

4. Надзяваць што-н. непатрэбнае, лішняе (разм.).

   • Яна што папала чапляе на сябе.

|| зак. перачапляць, ✂.

|| наз. чаплянне, ✂.

чапрак, ✂, м.

Найбольш тоўстая і моцная частка скуры на спіне жывёлы, што ідзе на выраб падэшвы і на тэхнічныя патрэбы.

|| прым. чапрачны, ✂.

чапурысты, ✂ (разм.).

Які любіць чапурыцца, прыбірацца.

|| наз. чапурыстасць, ✂.

чапурыцца, ✂; незак. (разм.).

Прыхарошвацца, прыбірацца.

• Дзяўчаты чапурыліся на гулянне.

|| зак. прычапурыцца, ✂.

чапурыць, ✂; незак. (разм.).

Прыхарошваць, прыбіраць.

|| зак. прычапурыць, ✂.

чапяла, ✂, ж.

Спецыяльна загнутая на канцы лапатачка з ручкай для захоплівання гарачай скаварады.

|| прым. чапяльны, ✂ і чапельны, ✂.