чапляць, ; незак.

  1. Тое, што і чапляцца (у 1 знач.).

  2. Падчэпліваць, браць чым-н. вострым.

    • Ч. скварку на відэлец.
  3. Вешаць (разм.).

    • Ч. фіранкі.
  4. Надзяваць што-н. непатрэбнае, лішняе (разм.).

    • Яна што папала чапляе на сябе.

|| зак. перачапляць, .

|| наз. чаплянне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)