цёмна... і цёмна-...
Першая частка складаных слоў са знач.:
- 1) цёмнага адцення, напр. цёмна-блакітны, цёмна-буры, цёмна-вішнёвы, цёмна-зялёны, цёмна-карычневы, цёмна-сіні,
цёмна-фіялетавы, цёмна-чырвоны, цёмна-шэры;
- 2) з цёмным (у 2 знач.) (у адпаведнасці са значэннем другой часткі складання), напр. цёмнааблічны, цёмнабароды,
цёмнавалосы, цёмналісцёвы.
цёмны, ✂.
-
Пазбаўлены святла, асвятлення.
- Ц. пакой.
- Цёмная ноч.
- У хаце было цёмна (у знач. вык.).
-
Блізкі па колеру да чорнага.
- Цёмная хмара.
- Цёмныя вочы.
-
перан. Змрочны, пануры, невясёлы.
- Цёмныя думкі.
- На душы цёмна (у знач. вык.).
-
перан. Неадукаваны, невысокай культуры, адсталы.
-
перан. Які выклікае недавер, падазроны.
- Цёмная асоба.
- Цёмныя махінацыі.
-
Незразумелы, няясны, заблытаны.
- Цёмнае пытанне.
- Цёмнае мінулае.
-
цёмная: Памяшканне для арыштаваных, карцар (уст.).
|| памянш. цямнюсенькі, ✂.
цёрла, ✂, н.
Гліняная пасудзіна, у якой труць мак, таўкуць бульбу і пад.
- У цёрле стаяла недатоўчаная бульба.
цёрн, ✂, м.
Калючы куст або дрэва сямейства ружакветных, а таксама плады гэтай расліны чорна-сіняга колеру з шызым налётам,
даўкага смаку.
|| прым. цярновы, ✂.
цётка, ✂, ж.
-
Бацькава або матчына сястра; жонка дзядзькі.
-
Жанчына — наогул (часцей пажылая; разм.).
|| ласк. цётачка, ✂ і цётухна, ✂.
|| прым. цётчын, ✂.
цёхкаць, ✂; незак. (разм.).
Утвараць гукі, падобныя на «цёх-цёх».
|| аднакр. цёхнуць, ✂.
|| наз. цёхкат, ✂ і цёхканне, ✂.