цётка назоўнік | жаночы род

  1. Бацькава або матчына сястра; жонка дзядзькі.

  2. Жанчына — наогул (часцей пажылая; размоўнае).

|| ласкальная форма: цётачка і цётухна.

|| прыметнік: цётчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)