Verbum

ускапаць, ✂; зак.

Капаючы, узрыхліць.

• У. агарод.

|| незак. ускопваць, ✂.

|| наз. ускопванне, ✂.

ускварыцца, ✂; зак.

1. Саскварыцца да поўнай гатоўнасці.

   • Сала добра ўскварылася.

2. Скварачыся, зменшыцца ў вазе, аб’ёме.

   • Сала ўскварылася, і паявілася свабоднае месца на патэльні.

|| зак. ускварвацца, ✂.

ускварыць, ✂; зак.

Саскварыць да поўнай гатоўнасці.

• У. сала.

|| незак. ускварваць, ✂.

|| наз. ускварванне, ✂.

ускідаць, ✂; зак.

Кідаючы, ускласці на верх чаго-н. усё, многае.

• У. сена на вышкі.

ускінуць, ✂; зак.

1. Рэзка ўзняць уверх.

   • У. сцяг над калонай.
   • У. галаву.
   • У. вочы на каго-н. (хутка глянуць).

2. Падняўшы ўверх, кінуць.

   • У. граблі на воз.
   • У. рукзак на плячо.

3. Надзець, накінуць на сябе (разм.).

   • У. хустку на плечы.

|| незак. ускідаць, ✂ і ускідваць, ✂.

ускладніцца, ✂; зак.

Стаць больш або надта складаным.

• Сітуацыя ўскладнілася.

|| незак. ускладняцца, ✂.

ускладніць, ✂; зак.

Зрабіць больш складаным ці надта складаным.

• У. задачу.

|| незак. ускладняць, ✂.

|| наз. ускладненне, ✂.

ускласці, ✂; зак.

1. Пакласці на што-н., паверх чаго-н.

   • У. плуг на калёсы.

2. Урачыста пакласці.

   • У. вянок на магілу.

3. Даручыць што-н. каму-н.

   • У. адказнасць на каго-н.

◊

• Ускласці віну на каго — палічыць вінаватым каго-н.

• Ускласці або узваліць на плечы каго, або чые, або каму — абцяжарыць чым-н. (звычайна працай, клопатамі; разм.).

|| незак. ускладаць, ✂ і ускладваць, ✂.

◊

• Ускладаць надзеі на каго-што (кніжн.) — чакаць ад каго-, чаго-н. ажыццяўлення сваіх надзей.

|| наз. ускладанне, ✂ і ускладванне, ✂.

усклікнуць, ✂; зак.

Вымавіць што-н. гучна, усхвалявана, з пачуццём.

|| незак. усклікаць, ✂.

ускорасці, прысл.

У хуткім часе, неўзабаве, хутка.

• У. адказ быў атрыманы.