Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

услед

  1. прыназ. і прыназ. Па слядах каго-н, чаго-н., непасрэдна за кім-, чым-н.

    • Ісці ў.
    • Глядзець у. цягніку.
  2. прысл. Наўздагон за кім-н.

    • Крыкнуць у.

услон, , м.

Пераносная лаўка на ножках у сялянскай хаце.

|| памянш. услончык, .

услухвацца, ; зак.

Уважліва прыслухацца, стараючыся пачуць, зразумець што-н.

  • У ў гаворку.

|| незак. услухоўвацца, .

услых, прысл.

Так, што чутно іншым, уголас.

  • Чытаць у.

усляпую, прысл.

Нічога не бачачы; наўгад.

  • Страляць у.

усмаглы, і усмяглы, .

  1. Зняможаны ад смагі.

  2. Перасохлы ад недахопу вільгаці.

    • Усмаглыя губы.

усмагнуць, і усмягнуць, ; зак.

  1. Дайсці да знямогласці ад смагі.

    • Усмаг араты за дзень на полі.
  2. Перасохнуць ад недахопу вільгаці.

    • Зямля ўсмагла, патрэскалася.

усмажыцца, ; зак.

Смажачыся, згатавацца; добра прасмажыцца.

|| незак. усмажвацца, .

усмак, прысл. (разм.).

  1. Са смакам, з апетытам.

    • У. пад’елі.
  2. Да поўнага задавальнення.

    • Выспацца ў.

усмакаваць, ; зак.

Упадабаць (якую-н. страву).

  • У. смажаныя грыбы.